Textos críticos |
Antoloxía de poemas de Rolf Dieter Brinkmann (Alemaña, 1940-1975). Está formada por poemas
tirados de nove poemarios —Le chant du monde (1963-1964); &-Gedichte (1966); Was fraglich ist
wofür (1967); Godzilla (1968); Die Piloten (1968); Standphotos (1969); Gras (1970); Eiswasser an
der Guadelupe Str. (1974-1985) e Westwärts 1&2 (1972)—, que pretenden ofrecer unha
panorámica xeral da súa obra. O libro está encabezado por un limiar titulado “Rolf Dieter
Brinkmann: poesía e pracer” da autoría do traductor dos poemas Frank Meyer, que expón
brevemente os seus criterios de escolla e as liñas básicas da obra poética do escritor. A seguir
aparecen os poemas agrupados baixo o título de cada un dos poemarios en que foron publicados
e seguindo unha orde cronolóxica que permite ó lectorado ver con claridade a evolución poética
de Brinkmann. Trátase de poemas de composición libre —sen rima, poemas narrativos,
heterosilábicos, etc.ó que reflicten instantes, imaxes fugaces que o autor quixo plasmar por
escrito. Hai por iso un predominio do cotián, poetizado con palabras simples e comúns, que cunha
explosiva mestura evocan unha rebeldía que domina todo o libro. Tamén se mostra irónico, acedo e, por veces, irascible para reforza-la forte crítica social do poemario, que se ve adubada pola
“sensualidade dunha literatura debedora dos sentidos”, en palabras de Frank Meyer.
Recensións:
-A. C. M., “Poemas onde non habita ningún heroe”, El Mundo. Galicia, 8 xuño 1998, p. 11.
Faise unha pequena introducción á obra do poeta alemán Rolf Dieter Brinkmann, para despois sinala-la
aparición dunha antoloxía da obra deste autor en lingua galega: A máquina de facer zume de laranxa
(1998), traducida por Frank Meyer en Edicións Positivas. Segundo se di no artigo, o poemario pode
considerarse “un percorrido indicativo polas distintas etapas poéticas de Brinkmann”. Asemade, coméntase
que o libro representa a mestura do poeta “gamberro” co “poeta fondo de versos graves”. Tamén se sinala
que esta é a primeira traducción deste autor nunha das linguas estatais.
-Vicente Araguas, “Poesía pop”, O Correo Galego, “Revista das Letras, Artes e Ciencias”, nº 17, 9 xullo
1998, p. 6.
Logo de facer unha introducción á música e sobre todo á arte pop, céntrase no poemario A máquina de
facer lume de laranxa e compárao con Poemas a la hora de comer, de F. O’Hara. Deste xeito comenta
paralelamente a situación da época, a obra doutros escritores coñecidos e a do alemán Brinkmann.
Remata felicitando a Edicións Positivas por se atrever a publicar obras deste tipo.
Referencias varias:
O. N., “O prezo das laranxas”, Tempos Novos, nº 15, “Voces e Culturas. Crítica. Libros”, agosto
1998,
59.
Anuncia a publicación de A máquina de facer zume de laranxa. Valora a aposta da colección “Di-versos” de
Edicións Positivas por publicar obras que achegan “a frescura e sempre a crítica implícita que desde as
aforas do canon”. Sinala ademais que se trata dunha poesía na liña da arte pop, que nos devolven “ó ruído,
ó saibo da vida cotiá, ó escepticismo radical desde o que contemplar a sociedade, as pautas ríxidas que
regulan a vida, o movemento das terras que modifica o prezo das laranxas.
|