Bitraga. Biblioteca de tradución galega

Título	A Cartuxa de Parma
Autoras/es Nome	Germán Palacios Rico
Publicacións	La chartreuse de Parma
Ilustracións
Xénero	LIT_Narrativa_Novela
Lingua	Galego - glg
Direccionalidade	Sen mención
Ano	1995
Edición	monolingüe
Formato, volume, fascículo, número, páxinas	580 pp.; 21 cm
Obra completa, Antoloxía
Tipo de edición	s. d.
ISBN	84-8288-020-9
Lugar de edición: editora, colección	Vigo, Galaxia, Col.: Literaria, 134
Localización e signatura	BUV Filoloxía/Traducción FFT 869.9=03 STE cha
Fonte	Viceversa//PERSEO
Soporte	Papel
Introdución e notas
Textos críticos	- Anxo Tarrío Varela, “O noso Stendhal”, O Correo Galego, “Recanto do Cataventos”, 10 decembro 1995, - Francisco J. Gil, “Stendhal fue uno de los escritores que más influyó en Cunqueiro”, Faro de Vigo, 27 decembro 1995, p. 37. - Mayoralas, Xosé, “A cartuxa de Palma”, Viceversa, “Críticas e recensións”, nº 2, 1996, pp. 235-237. Xosé Mayoralas considera acertada e esmerada a traducción ó galego, por parte de Xermán Palacios, de A cartuxa de Palma (1995), de Stendhal. Non obstante, sinala algúns erros lingüísticos nos que o traductor desvía o auténtico sentido do orixinal. ______, “Espontaneidade e análise”, El Correo Gallego, “Edición 7”, 10 marzo 1996, p. 7. Comenta a versión galega, a cargo de Germán Palacios Rico, de A Cartuxa de Parma (1995), de Sthendal, destacando que se trata da primeira ocasión na que este autor é traducido ó galego e Galaxia inicia este labor precisamente cunha das súas obras máis universais. Conclúe indicando que, tanto pola análise dos caracteres, a psicoloxía e o estilo preciso, coma por algunhas pasaxes logradísimas, este volume non deixa de ser atractivo para o lector actual. - ______, “Stendhal gaña a aposta”, O Correo Galego, “Revista das Letras”, nº 90, 11 xaneiro 1996, p. 6. Breve comentario da traducción ó galego da novela clásica A Cartuxa de Parma (1995), no que o crítico salienta o mundo ateigado de brillantez e voluptuosidade que podemos atopar nas súas páxinas.
Premio(s)
Observacións	Novela que transita entre a crónica social e a novela histórica, vencellando dun xeito perfecto ámbolos dous aspectos. A crónica social mostra unha rede de intrigas na pequena corte de Parma rexida por un soberano despótico no imperio da vaidade e da vida social. A historia recupera a Napoleón como figura mítica e política idealizada por Fabricio del Dongo, o protagonista central do relato. Stendhal (Grenoble, 1783-París, 1842) presenta a loita do individuo contra a sociedade para conseguir unha identidade de seu, a liberdade de actuación para cumprilos seus desexos. Esta individualidade afírmase pola enerxía, virtude constante dos heroes sthendalianos, manifesta nesta ocasión na Duquesa Sanseverina, a personaxe mellor trazada e de máis peso en todo o relato, dominadora das situacións a través do poder da palabra e do control dos mecanismos que rexen a sociedade. A traducción ó galego permite gozar dunha obra clásica da literatura universal.
Ficheiros

Título

A Cartuxa de Parma

Autoras/es Nome

Germán Palacios Rico

Publicacións

La chartreuse de Parma

Ilustracións

Xénero

LIT_Narrativa_Novela

Lingua

Galego - glg

Direccionalidade

Sen mención

Ano

1995

Edición

monolingüe

Formato, volume, fascículo, número, páxinas

580 pp.; 21 cm

Obra completa, Antoloxía

Tipo de edición

s. d.

ISBN

84-8288-020-9

Lugar de edición: editora, colección

Vigo, Galaxia, Col.: Literaria, 134

Localización e signatura

BUV Filoloxía/Traducción FFT 869.9=03 STE cha

Fonte

Viceversa//PERSEO

Soporte

Papel

Introdución e notas

Textos críticos

- Anxo Tarrío Varela, “O noso Stendhal”, O Correo Galego, “Recanto do Cataventos”, 10 decembro 1995, - Francisco J. Gil, “Stendhal fue uno de los escritores que más influyó en Cunqueiro”, Faro de Vigo, 27 decembro 1995, p. 37. - Mayoralas, Xosé, “A cartuxa de Palma”, Viceversa, “Críticas e recensións”, nº 2, 1996, pp. 235-237. Xosé Mayoralas considera acertada e esmerada a traducción ó galego, por parte de Xermán Palacios, de A cartuxa de Palma (1995), de Stendhal. Non obstante, sinala algúns erros lingüísticos nos que o traductor desvía o auténtico sentido do orixinal. ______, “Espontaneidade e análise”, El Correo Gallego, “Edición 7”, 10 marzo 1996, p. 7. Comenta a versión galega, a cargo de Germán Palacios Rico, de A Cartuxa de Parma (1995), de Sthendal, destacando que se trata da primeira ocasión na que este autor é traducido ó galego e Galaxia inicia este labor precisamente cunha das súas obras máis universais. Conclúe indicando que, tanto pola análise dos caracteres, a psicoloxía e o estilo preciso, coma por algunhas pasaxes logradísimas, este volume non deixa de ser atractivo para o lector actual. - ______, “Stendhal gaña a aposta”, O Correo Galego, “Revista das Letras”, nº 90, 11 xaneiro 1996, p. 6. Breve comentario da traducción ó galego da novela clásica A Cartuxa de Parma (1995), no que o crítico salienta o mundo ateigado de brillantez e voluptuosidade que podemos atopar nas súas páxinas.

Premio(s)

Observacións

Novela que transita entre a crónica social e a novela histórica, vencellando dun xeito perfecto ámbolos dous aspectos. A crónica social mostra unha rede de intrigas na pequena corte de Parma rexida por un soberano despótico no imperio da vaidade e da vida social. A historia recupera a Napoleón como figura mítica e política idealizada por Fabricio del Dongo, o protagonista central do relato. Stendhal (Grenoble, 1783-París, 1842) presenta a loita do individuo contra a sociedade para conseguir unha identidade de seu, a liberdade de actuación para cumprilos seus desexos. Esta individualidade afírmase pola enerxía, virtude constante dos heroes sthendalianos, manifesta nesta ocasión na Duquesa Sanseverina, a personaxe mellor trazada e de máis peso en todo o relato, dominadora das situacións a través do poder da palabra e do control dos mecanismos que rexen a sociedade. A traducción ó galego permite gozar dunha obra clásica da literatura universal.

Ficheiros