Bitraga. Biblioteca de tradución galega

Título	Henrique IV
Autoras/es Nome	Antonio Colmenero Cal
Publicacións	Enrico IV
Ilustracións
Xénero	LIT_Teatro
Lingua	Galego - glg
Direccionalidade	Sen mención
Ano	1996
Edición	monolingüe
Formato, volume, fascículo, número, páxinas	Encadernación rústica, 21x14 cm, 85 p.
Obra completa, Antoloxía
Tipo de edición	1ª edición
ISBN	84-87847-71-4; 978-84-87847-71-4
Lugar de edición: editora, colección	Santiago: Edicións Laiovento, Col. Teatro, nº 68
Localización e signatura	BUV FFT 869.9=03 PIR enr
Fonte	Viceversa
Soporte	papel
Introdución e notas	Tradución e notas do tradutor: Antonio Colmenero Cal
Textos críticos	-M. R., “Pirandello, entre o que queremos ser e o que somos”, La Voz de Galicia, “Revista de Cultura”, ano I, nº 69, 20 xuño 1996. Indícase que o autor amosa na súa obra a confrontación entre o mundo sublime da historia e o mundo cotián, co emprego da loucura como máscara fronte á xente. Dise que se trata dunha traxedia que rompe coas estructuras tradicionais das técnicas dramáticas do seu tempo e mostra un desartellamento que reflicte a descomposición do universo psicolóxico dos personaxes. -M. Quintáns, “Henrique IV de Pirandello”, El Correo Gallego, “Edición 7”, 25 agosto 1996, p. 5. Recensión da publicación da obra Henrique IV, de Luigi Pirandello. Infórmase de que a traducción corre a cargo de Antonio Colmenero Cal, quen considera a obra como unha das máis importantes do autor e sinala a indiscutible inspiración do protagonista da peza na figura do emperador alemán Henrique IV (1056-1106). -F. Martínez Bouzas, “A tolemia en busca de autor”, O Correo Galego,“Revista das letras”, nº 130, 24 outubro 1996, p. 6. Recensión na que se fai un resumo do argumento desta obra de Pirandello. Sinálase que unha vez máis o autor recorre ó seu motivo predilecto “o teatro do teatro”. A tolemia é neste caso o tema do que bota man o autor para reflecti-lo mundo do engano, da farsa, da máscara. A. Yllanes Alfeirán, “Luigi Pirandello: Henrique IV”, Revista Galega de Teatro. Información Teatral, nº 14, “Libros”, decembro 1996, p. 111. Yllanes comeza situando a Pirandello nunha “xeración transnacional” á que pertencen Maeterlinck, Butler, Yeats, Schnitzler, Claudel ou von Hofmannsthal, autores que reaccionan “fronte ó naturalismo imperante no momento en que principian a súa andaina creativa”. Considera a Pirandello como o creador dun novo paradigma teatral e sinala tres tendencias fundamentais dentro da súa producción: o drama grotesco, o drama do “espello” e “o teatro dentro do teatro”. De seguido, refírese a Henrique IV, en versión galega de Antonio Colmenero Cal. Salienta que nesta obra, unha das máis representativas de Pirandello, “se deixa sentir o drama persoal que o propio autor sofre durante os quince anos que malvive coa súa muller, que toleara pouco despois de casar”, ademais de temas como “a fenda entre ilusión e realidade, a máscara, a vida como un xogo de roles (...), a incomunicación, a soidade, o tempo ou a morte”.
Premio(s)
Observacións
Ficheiros

Título

Henrique IV

Autoras/es Nome

Antonio Colmenero Cal

Publicacións

Enrico IV

Ilustracións

Xénero

LIT_Teatro

Lingua

Galego - glg

Direccionalidade

Sen mención

Ano

1996

Edición

monolingüe

Formato, volume, fascículo, número, páxinas

Encadernación rústica, 21x14 cm, 85 p.

Obra completa, Antoloxía

Tipo de edición

1ª edición

ISBN

84-87847-71-4; 978-84-87847-71-4

Lugar de edición: editora, colección

Santiago: Edicións Laiovento, Col. Teatro, nº 68

Localización e signatura

BUV FFT 869.9=03 PIR enr

Fonte

Viceversa

Soporte

papel

Introdución e notas

Tradución e notas do tradutor: Antonio Colmenero Cal

Textos críticos

-M. R., “Pirandello, entre o que queremos ser e o que somos”, La Voz de Galicia, “Revista de Cultura”, ano I, nº 69, 20 xuño 1996. Indícase que o autor amosa na súa obra a confrontación entre o mundo sublime da historia e o mundo cotián, co emprego da loucura como máscara fronte á xente. Dise que se trata dunha traxedia que rompe coas estructuras tradicionais das técnicas dramáticas do seu tempo e mostra un desartellamento que reflicte a descomposición do universo psicolóxico dos personaxes. -M. Quintáns, “Henrique IV de Pirandello”, El Correo Gallego, “Edición 7”, 25 agosto 1996, p. 5. Recensión da publicación da obra Henrique IV, de Luigi Pirandello. Infórmase de que a traducción corre a cargo de Antonio Colmenero Cal, quen considera a obra como unha das máis importantes do autor e sinala a indiscutible inspiración do protagonista da peza na figura do emperador alemán Henrique IV (1056-1106). -F. Martínez Bouzas, “A tolemia en busca de autor”, O Correo Galego,“Revista das letras”, nº 130, 24 outubro 1996, p. 6. Recensión na que se fai un resumo do argumento desta obra de Pirandello. Sinálase que unha vez máis o autor recorre ó seu motivo predilecto “o teatro do teatro”. A tolemia é neste caso o tema do que bota man o autor para reflecti-lo mundo do engano, da farsa, da máscara. A. Yllanes Alfeirán, “Luigi Pirandello: Henrique IV”, Revista Galega de Teatro. Información Teatral, nº 14, “Libros”, decembro 1996, p. 111. Yllanes comeza situando a Pirandello nunha “xeración transnacional” á que pertencen Maeterlinck, Butler, Yeats, Schnitzler, Claudel ou von Hofmannsthal, autores que reaccionan “fronte ó naturalismo imperante no momento en que principian a súa andaina creativa”. Considera a Pirandello como o creador dun novo paradigma teatral e sinala tres tendencias fundamentais dentro da súa producción: o drama grotesco, o drama do “espello” e “o teatro dentro do teatro”. De seguido, refírese a Henrique IV, en versión galega de Antonio Colmenero Cal. Salienta que nesta obra, unha das máis representativas de Pirandello, “se deixa sentir o drama persoal que o propio autor sofre durante os quince anos que malvive coa súa muller, que toleara pouco despois de casar”, ademais de temas como “a fenda entre ilusión e realidade, a máscara, a vida como un xogo de roles (...), a incomunicación, a soidade, o tempo ou a morte”.

Premio(s)

Observacións

Ficheiros