Título | Lisístrata, ou de cando as mulleres reviraron |
---|---|
Autoras/es Nome | Eduardo Alonso Manuel Guede Oliva |
Publicacións | Lisistrata (Λυσιστράτη) |
Ilustracións | |
Xénero | LIT_Teatro |
Lingua | Galego - glg |
Direccionalidade | Sen mención |
Ano | 1997 |
Edición | monolingüe |
Formato, volume, fascículo, número, páxinas | il., fot. ; 24 cm, 251 p. |
Obra completa, Antoloxía | |
Tipo de edición | 1ª edición |
ISBN | 84-453-1873-X |
Lugar de edición: editora, colección | Santiago de Compostela: Instituto Galega das Artes Escénica, |
Localización e signatura | BUV FFT 869.9=03 ARI lis |
Fonte | Viceversa |
Soporte | papel |
Introdución e notas | |
Textos críticos | -M. Quintáns S., “Unha obra de Aristófanes representada en galego”, El Correo Gallego, “Edición 7”, 31 agosto 1997, p. VII. Descríbese o contido do libro e sublíñase o dominio da lingua e recursos propios da literatura dramática. Ademais de comentar que a adaptación conta con moitos méritos, Quintáns considera “unha redundancia inxustificable” xustifica-la oportunidade de representar un clásico atendendo á actualidade da súa mensaxe. Para o recensionista esta versión de Aristófanes é “claramente desconfiada na eficacia actual do autor grego” e resulta abondo difícil de entender que o resultado respecte o sentido antifeminista da obra de Aristófanes ou, no caso da “fantasía bretchiana” que a xente que aplauda ó xeneral Toromelo Bandeiras estea recluída nun manicomio. -Aníbal C. Malvar, “O que me critican os supostos entendidos é a falta de pedantería”, El Mundo, “Galicia”, 28 xaneiro 1997, p. 7. Eduardo Alonso responde nesta entrevista a preguntas relacionadas coa obra Lisístrata, e afirma que os clásicos son sempre actuais. Destaca o carácter antibelicista e uns valores, como o amor ou a solidariedade “para resolve-los conflictos máis asociados ó feminismo”. Ante as cuestións sobre a súa criticada falta de rigor á hora de tratar os clásicos, Eduardo Alonso reivindica o subxectivismo e a necesidade de “dicir o que me dea a gana a través dos mecanismos que me dea a gana”, e ante as críticas cara ás súas montaxes, responde que en comparación con outros centros dramáticos as deste son máis baratas. A continuación fala do importante papel do público, necesario para a comunicación teatral, e do labor que está a desenvolve-lo actual director do CDG, louvando a creación dunha compañía estable. -V. Postas en escena, Centro Dramático Galego: Lisístrata ou de cando as mulleres reviraron. |
Premio(s) | |
Observacións | 15 personaxes Esta obra foi estreada na cidade da Coruña, no Teatro Rosalia de Castro, o día 24 de xaneiro de 1997. |
Ficheiros |